بررسی ارتباط عوامل جمعیت شناختی و بالینی با تعداد تنگی مجدد در بیماران تحت آنژیوپلاستی با استفاده از مدل رگرسیون دوجمله ای منفی

مقدمه و اهداف: از مهم ترین نگرانی های متخصصین قلب و عروق، تنگی مجدد آنژیوپلاستی عروق کرونر است که می تواند پیامدهایی چون جراحی پیوند بای پس عروق کرونر،  انفارکتوس میوکارد و یا مرگ را به دنبال داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر تعداد موارد بروز تنگی مجدد در فاصله زمانی چهارساله پس از آنژیوپلاستی بر روی بیماران شهر زنجان انجام شده است. روش کار: در این مطالعه هم گروهی، تمامی 981 بیماری که طی فروردین 1388 لغایت آخر خردادماه 1390 جهت آنژیوپلاستی به بیمارستان آیت الله موسوی زنجان مراجعه کرده بودند به مدت 4 سال ازنظر تعداد بروز تنگی مجدد پیگیری شدند. بر اساس پرونده بیمار، اطلاعات جمعیت شناختی و سوابق بالینی بیمار اخذ گردید و با توجه به ماهیت شمارشی متغیر وابسته و بیش پراکنش داده ها از رگرسیون دوجمله ای منفی برای مدل بندی داده ها استفاده گردید. نتایج: بروز حداقل یک مرتبه تنگی مجدد در فاصله 4 سال پس از آنژیوپلاستی 43 درصد بوده است. بر اساس مدل رگرسیون دوجمله ای منفی، نسبت نرخ تنگی مجدد در افراد دارای سابقه دیابت حدود 32 درصد، آنژین ناپایدار 44 درصد، نارسایی مزمن کلیوی 66 درصد و انفارکتوس میوکارد 30 درصد، بیشتر از سایر افراد بوده است (05/0p<). نتیجه گیری: در این مطالعه عوامل مؤثر بر نرخ تنگی مجدد، دارا بودن سابقه دیابت، آنژین ناپایدار، نارسایی مزمن کلیوی و انفارکتوس میوکارد تشخیص داده شد. ازاین رو، بررسی و پیگیری های دوره ای در این افراد پیشنهاد می گردد.